W marcu bohaterem dnia jest kalendarz, wydany przez Fundację Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich. Teroroczna edycja kalendarza poświęcona jest artystom ormiańskim, którzy zapisali się w historii sztuki polskiej. Niektórzy z nich noszą znane nazwiska, ich twórczość nierozer walnie jest związana z polską sztuką, większość z nich nie jest kojarzona z ormiańskim pochodzeniem. Publikacja spełniła swoje zadanie, poza wniesionymi walorami estetycznymi, uświadomiła aktualnie mieszkającym w Polsce Ormianom, ogromny wkład polskich Ormian w dorobek artystyczny ich drugiej ojczyzny. Przedstawiona prezentacja, poza zawartością kalendarza, odwołała się do najstarszych śladów działalności ormiańskich malarzy na terenach Polski od XVI w.

Rocznice w Wiki Ormianie

W marcu przypadają dwie okrągłe rocznice - 150. urodzin, a 10 marca – 80. rocznica śmierci prof. dr. Władysława Szymonowicza, nestora Wydziału Lekarskiego lwowskiej Alma Mater.
Prof. dr Władysław Szymonowicz, syn również Władysława, bratanka ormiańskiego abpa Grzegorza Michała Szymonowicza.
Od początku swojej kariery naukowej prowadził badania nad problemem zakończeń nerwowych włosów. Prowadził interesujące badania fizjologiczne, wynikiem których było odkrycie działania nadnerczy, należał do grona naukowców uznanych za odkrywców adrenaliny. Jest autorem podręcznika histologii i anatomii mikroskopowej.
Więcej informacji o tej ciekawych postaci na: "WikiOrmianie".

Serdecznie zapraszam do udziału w mszy św. ormiańskokatolickiej

w niedzielę, 17 marca 2019 roku o g. 11.00

w kaplicy Matki Bożej, przy ul. Łazienkowskiej 14 w Warszawie.

Po mszy św., jak zawsze, spotkanie przy kawie i herbacie.

W następne niedziele Wielkiego Postu będą msze św. ormiańskokatolickie

we Wrocławiu, Gliwicach i Krakowie,
a w Niedzielę Palmową 14 kwietnia o godz. 11.00 w Warszawie

– wraz z ormiańskim rytuałem „Otwarcia drzwi”, poświęceniem palm
oraz inauguracją dwóch obrazów patrona naszej parafii św. Grzegorza z Nareku.

Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz

Informacje także na stronie Ordynariatu Kościoła Ormiańskokatolickiego
w Polsce: www.ordynariat.ormianie.pl 

26 lutego 2019 r., w 27. rocznicę zawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Armenią i Polską, podczas odbywającego się w sali konferencyjnej hotelu Hyatt Place w Erywaniu spotkania założycielskiego Stowarzyszenia Przyjaźni Ormiańsko-Polskiej, ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej w Armenii Paweł Cieplak odznaczył byłego ambasadora Republiki Armenii w Polsce, obecnie nadzwyczajnego pełnomocnika Republiki Armenii, Edgara Ghazaryana, medalem jubileuszowym z okazji 20-lecia województwa świętokrzyskiego, przyznanym przez marszałka województwa świętokrzyskiego Adama Jarubasa, i przekazał związany z tym list gratulacyjny.

Szanowni członkowie Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego i przyjaciele Ormian, Z inicjatywy Europejskiej Federacji Ormiańskiej na rzecz Sprawiedliwości i Demokoracji (European Armenian Federation for Justice and Democracy, EAFJD - Bruksela) i Tufenkian Foundation odbędzie się konferencja w Parlamencie Europejskim poświęcona kwestii nietolerancji wobec Ormian a przede wszystkim antyormiańskiej mowy nienawiści w sposób szczególny widocznej w Azerbejdżanie i Turcji. Konferencja jest częścią długofalowej polityki Europejskiej Komisji ds Rasizmu i Nietolerancji zapoczątkowanej w 2016 roku. W jednym z raportów podkreślono, że mowa nienawiści wobec Ormian jest obecna zarówno na poziomie instytucji społecznych i politycznych, ale także w kontekście całego pokolenia Azerbejdżan, co może doprowadzić do eskalacji konfliktu na Kaukazie Południowym.

Zapraszamy w sobotę 9 marca o godz. 17:00

do siedziby OTK przy ulicy Studenckiej 2/3a w Krakowie.

Referat przedstawi dr Jakub Osiecki, jeden z uczestników konferencji w Brukseli.

Zapraszamy do dyskusji wszystkich zainteresowanych tą tematyką.

Po spotkaniu kawa, herbata, zdrowe soki ormiańskie... i nowe publikacje:

Rany Armenii, autorstwa Chaczatura Abowiana, nowy Biuletyn OTK

oraz przepiękny album Ormiańska Polska.

Będzie to pierwsze spotkanie Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego w 2019 roku

i z nowo wybranym Zarządem OTK.

6 marca 2019 r. (środa) o godzinie 17.00

w auli Instytutu Neofilologii Akademii Pomorskiej, przy ul. Słowiańskiej 8 w Słupsku, spotkanie „Armenia. Podróże do kamiennego ogrodu” – prelegent dr Paweł Nieczuja-Ostrowski, adiunkt Instytutu Historii i Politologii, Akademii Pomorskiej w Słupsku, naukowo zajmuje się współczesną Armenią i ormiańską diasporą. Autor książki „Ormianie w Polsce. Przeszłość i teraźniejszość” (Toruń 2011) oraz redaktor naukowy książki „Armenia – dziedzictwo a współczesne kierunki przemian kulturowo-cywilizacyjnych” (Poznań 2016)

7 lutego odszedł Tadeusz Petrowicz, z 95 lat swego życia wiele przeżyć i wspomnień zapisał na kartach książek, które pozostawił.

Był autorem książki "Od Czarnochory do Lublina" opisuje w niej dzieciństwo i młodość przypadającą na czas okupacji na kresach, morderstwa UPA na ludności polskiej. ucieczkę z rodzinnej Worochty do Proszowic. Po ukończeniu szkoły spędził młodość w Czarnohorze, pracę zawodową rozpoczął w Nadleśnictwie Worochta. Po wojnie pracował jako leśnik w Krynicy, Muszynie i Białowieży. Ten okres opisuje w książkach "Od Czarnohory do Białowieży" i "Zaczęło się w Czarnohorze", są to wspomnienia leśnika, ukazujące koloryt kresów wschodnich przedwojennej Rzeczypospolitej, ormiańskie tradycje, powojenną pracę w leśnictwach południowej Polski. Opisuje wyjazd do Białowieży i pracę w Parku Narodowymi oraz ostatni okres swojej pracy zawodowej w Ogrodzie Botanicznym UMCS w Lublinie. W książce z 1988 roku "Pies, strzelba i ja" wraca myślami do gór i szumiących lasów.

W niedzielę, 3 marca 2019 r. obchodzimy uroczystość
patrona Parafii Centralnej, św. Grzegorza z Nareku.

Z tej okazji zapraszam na mszę św. o g. 11.00
do kaplicy Matki Bożej, ul. Łazienkowska 14 w Warszawie.

Obchodzić też będziemy 5-lecie działalności chóru parafii
kierowanego przez Jakuba Kopczyńskiego.

Po mszy św. – spotkanie
z prof. dr. hab. Krzysztofem Stopką, współautorem
świeżo wydanego albumu-książki pt. "Ormiańska Polska"  

oraz autorką szaty graficznej, Moniką Sutryk-Zołoteńką.

Z modlitwą – Ks. Józef Naumowicz

Informacje także na stronie Ordynariatu Kościoła Ormiańskokatolickiego
w Polsce: www.ordynariat.ormianie.pl 

Rocznice w Wiki Ormianie

Do siedziby Fundacji dotarł z Kijowa, od Samuela Aziziana, niezwykle interesujący kalendarz na 2019 rok. Tematycznie bardzo bliski wszystkim polskim Ormianom, prezentuje on kościoły ormiańskokatolickie znajdujące się na terenie Ukrainy. Poniżej pokazujemy kilka z zamieszczonych w kalendarzu zdjęć, których autorem jest ofiarodawca kalendarza. Powstał pod patronatem ordynariatu Kościoła ormiańskokatolickiego dla Armenii, Gruzji, Rosji, Ukrainy i Europy wschodniej.

„Ormianie katolicy w Armenii i Gruzji. Historia, pamięć, tożsamość”  to publikacja autorstwa prof. dr. hab. Krzysztofa Stopki, dr. Jakuba Osieckiego i Konrada Siekierskiego.

Książka przedstawia rozwój katolicyzmu wśród Ormian od średniowiecza do czasów współczesnych. Składa się z trzech części – dwóch historycznych  (Krzysztof Stopka, XIII-XVIII wiek; Jakub Osiecki, XIX-XX wiek) i jednej antropologiczno-etnologicznej (Konrad Siekierski, XXI wiek).  Części historyczne  omawiają rozwój Kościoła rzymskiego na terenie Armenii i Gruzji w dwóch obrządkach: łacińskim i ormiańskim. Obrządek łaciński został wprowadzony w Armenii i Gruzji w XIV wieku w związku z rozwojem misji franciszkańskich i dominikańskich.  Oba kraje weszły w skład metropolii Sułtanije  erygowanej przez papieża Jana XXII w 1318 roku dla katolików imperium perskiego. Szczególną rolę w rozwoju katolicyzmu odegrały biskupstwa w Tyflisie (Tbilisi) i Nachiczewanie. Pierwsze zanikło pod koniec XV wieku, natomiast  drugie przekształciło się na przełomie XVI/XVII wieku w arcybiskupstwo.  Duszpasterstwem wśród Ormian katolików obrządku łacińskiego zajmowała się Kongregacja Braci Unitów Wielkiej Armenii, włączona w 1582 roku w skład zakonu dominikańskiego (prowincja Armenia). Arcybiskup nachiczewański rezydował w klasztorze w Abaranie (Aparanie) i sprawował opiekę nad kilkunastu tysiącami rzymskich katolików mieszkających w dolinie rzeki Jerndżak (dziś Əlincəçay). Osadnictwo katolików zwanych „frankami” miało tam charakter zwarty, a na terenie przez nich zamieszkałych stanowili absolutną większość.  Obrządek łaciński i sakramenty sprawowane były w języku ormiańskim.